‘In ons maatjesproject gaat het om echt contact en samen doodgewone dingen doen. Niks hoogdravends; samen wandelen, fietsen, zwemmen of een bioscoopje pakken, maar achter de schermen wel professioneel ondersteund’, vertelt Fred de Hoogh, van de stichting Perspektief. Het maatjesproject is ook wel bekend onder de naam ‘Vriendendienst’ en dat is ook precies wat het is. Mensen met een psychische beperking sluiten vriendschap met een maatje en gaan zo gelijkwaardig mogelijk samen leuke dingen doen. En wat leuk is, maken de twee vrienden (of vriendinnen) samen uit. Perspektief ondersteunt de vrijwilligers met raad en daad door hen regelmatig bij elkaar te roepen en ervaringen te laten uitwisselen. Sinds kort kan de stichting nieuwe vrijwilligers ook een basistraining aanbieden.

Vertrouwen moet groeien
Fred zorgt voor een goede match. ‘Om te beginnen maak ik een afspraak met de cliënt die een maatje zoekt. ‘Wie ben je en wat wil je’ zijn in zo’n eerste gesprek de centrale vragen. Intussen kijk ik naar de persoonlijke eigenschappen en de vaardigheden van de vrijwilliger en dan maak ik de koppeling. Je hoopt natuurlijk altijd op een klik tussen deelnemer en vrijwilliger. In dit project moeten de vrijwilligers wel enigszins stevig in hun schoenen staan en bijvoorbeeld niet ontmoedigd raken als hun ‘maatje’ in het begin de deur niet open doet. Soms is er tijd nodig om het ijs te breken. Vertrouwen moet groeien, net als in ‘gewone’ vriendschappen. In principe gaan de twee vrienden het contact aan voor een jaar, maar het komt geregeld voor dat de vriendschap daarna buiten het project om wordt voortgezet’, weet Fred.

Verrijking
‘In de praktijk merken we dat beide partijen het contact ervaren als een verrijking van hun leven. Voor de cliënt is de vrijwilliger de link met de ‘gewone’ wereld, een handreiking om niet af te glijden in een sociaal isolement. Voor de vrijwilligers kunnen die uurtjes ‘kwaliteitstijd’ een rustpunt zijn in hun drukke leven, even onthaasten en iets uitwisselen met een bijzonder mens,’ besluit Fred.